"Umut" derken
"Unut"a döndü sözcükler
Eğilip bükülürken
Şu kemiksiz diller...
Her nasılsa
Çıkmaz sokağa saptı
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Umutlarımız yaşantımız da bizleri ayakta tutan zenginliklerimiz, ümit ederim ki bundan sonrada yine hayatımızın içinde kalır.
Kutlarım Üstadım,
Gönül sesinizden kaleminize,
Kaleminizden nice şiirlerinize,
Sağlıcakla şen ve esen kalınız,
Selam ve saygılarımla.
Can bedenden çıkmadıkça her ne olursa olsun hayat devam ediyor
Buna hayat denirse emeğinize kaleminize sağlık hocam tebrik ederim
Saygılar sunarım
Yinede hayat devam ediyor hocam zaten şiirde final uyarıyor duyun , beğeniyle okudum kutluyorum saygılar sunuyorum
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Duygu dolu yüreği, yürekten kutluyorum...Tebrikler...Usta kalem...
Kaleminiz hiç susmasın...Esen kalınız...
Emeğinize yüreğinize sağlık üstadım. Değerli kaleminizden anlamı ve güzel bir şiir okudum. İlhamınız bol olsun. Kaleminiz daim olsun. Selamlar ve saygılarımla
Kimi kim olduda oldum diye gezer.
Boş şeylerle uğraşıyoruz. Zamanın Allah'ın bize verdiği büyük bir nimet olduğunu unutuyoruz.
Vakti yok ki kendine.
Yalanda olsa hoşuma gidiyor söyle diyor ya!..
Sanırım bir kabulleniş var toplumda.
Doğruyu bulamayınca insan insanın yalanına bile razı olmakta.
Bu zamanın en çaresiz kabullenişi.
Hiçbir yaratılmıştan yoktur şikayetim, bana ne gelirse kendimden gelir.
Yüreğinize sağlık
*Umut derken Unut'a döndü kelimeler..._______
Galiba en acısı da bu... Umut giderse her şey gider... Yaşama sevincimizi bile alıp götürdü bu, nenemin deyimiyle *ahir zamanlar...
Hani gençliğimizin masum yıllarında ne çok umudumuz , hayallerimiz vardı... Bazen şükrediyorum o yılları yaşadığıma... Şimdiki gençlerin ne umudu var, ne hayalleri... Bizler 'okul bitince' cümlesine neler neler sığdırırdık. Şimdi o cümlenin içi boş...Bu yaşamın bir yönü... Ya Nenelerden , dedelerden öğrendiğimiz hak gözetme , dürüstlük düsturu onlar da acımasız bir erozyona kurban oldu. Yani neresinden tutarsak elimizden kalan bir yaşam var... *Sur üfleniyor...Kim duyacak...? Kıyamet kopsa el kadar hasırı yanmayan insanlar var...
Neyse, yine "Nenem" diyeceğim... "Kul hakkıyla gitmeyin" der dururdu...
Tebrikler kardeşim. Duyarlı yüreğine sağlık. Kalemin daim olsun.
Selamlar.
"Kıyamet!"
Derdi ninem.. "İnsan insanlığını unutunca kopar, küçük kıyamet!"
Ya büyüğü?
Yani ne insanlık kaldı,
Ne "hak!", hukuk...
Haram helalden,
Yalan gerçekten,
Eğri doğrudan ayrılamaz olduysa,
Ayaklar baş,
Başlar ayak,
"Anayı belleyen kadıysa!"
Ne kaldı "büyüğüne?"
Ne yani, "mahşer" dediğin düğün dernekle mi!
Tebrikler Kardeşime...
Bir gün o sur gerçekten üflenecek ve kıyamet de kopacak.
İnşallah ahiretimiz güzel olur.
Şiir için yürekten kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta