Mahşer Günü Şiiri - Hüseyin Muşmal

Mahşer Günü
Sanki mahşer günüyüm,
Hep hesap veriyorum.
Herkes ateş altında,
Ben soğuktan eriyorum.
Arda arda dizilmişler,
Bütün derdim kederim.
Nefsimi de ezmişler,
Buymuş bütün kaderim.
Önce kalbimdi çeken,
Zorlu hesaba beni.
Sordu kimdi ki yakan,
Hatırlar mısın onu?
Bir cevap veremedim,
Ne ismi ne yüzünü,
Akla getiremedim.
Ha sanki bir sözünü,
Çok iyi hatırladım.
Demişti bir gün bana,
Sevgi karın doyurmaz.
Bende söyledim ona,
Parayla saadet olmaz.