Yer kırmızı gök yeşildi
Her şey gerçek düş değildi
İki muhterem zat yaptıklarımı anlattı bir bir
Yanlışlar içindeymişim meğer bunca senedir
Herşeyi tartarmış çok güzelmiş mizan
Benden bir sürü vardı ağlayarak yalvaran
Yüzlerimiz karardı, kimi yaşlı kimi kanlı,
Gözlerimiz korkudan
Nurlu bir gölgeye gitti daha sonra
Deryalarca rahmet içindeki beyazlılar
Ben çaresizce akıbetimi bekliyorum şimdi
Nefes almakta güçlük çekiyorum
Kaskatıyım hareket edemiyorum
Kara bir toprak, kuru bir yaprak olmak istedim bir an
Öyle bir yerdeyim bilmemekteyim şimdi
Hiçbir şey ne zaman ne de mekan
30.09.2003
Mehmet Ali KöseKayıt Tarihi : 19.4.2010 03:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kimi zaman kan,kiminde revan olan 'mana',
bu satırlarla harf kıyafetinde selam ediyor menzile..sadr'a..
sonra sese bürünür,sonra eşkale..
sonra yakıp tüm libası,
cenneti,cehennemi..sarıp da bir tütüne,
yücelerin halvetine..
bu 'mana'nın eteğinde..
'dost' eline selam ile.
TÜM YORUMLAR (1)