Mahşer de Buluşalım Şiiri - Ümran Özlük

Ay geceye küsmüşken,
Cırcır böcekleri suşmuşken
Gecenin en karanlığında,
Güneş tandan sökerken,
Uyumada,özlemle bekle beni.

Yağan yağmurun her damlası,
Tek tek düşerken al yanaklarına,
Sabırla bekle beni.

Diktiğimiz ardıç ağacının altında,
Kapa gözlerini,
Umutla bekle beni.

Ben senin ardıç kuşunum.
Ötmek yerine hüzünden inlediğinde,
Benim yüreğimin sesini,
Bir şarkının nağmeleri gibi,
Dinleyerek bekle beni.

Kalbinin her vuruşun da,
Saatin saniyelerinde,
Yelkovanla akrep buluştuğunda,
Biz diye heyecanla,
Coşku ile bekle beni.

Sayfa sayfa kitap gibi
Hece gibi cümle gibi,
Mısralarda ki şiir gibi
Satır satır oku da bekle beni.

Ölüm ayırsa bile,
Mahşerde kimse kimseleri bulmazken,
Buluşana kadar bekle beni. '

13 Mayıs Ankara