Mahşer Şiiri - Cevat Ezilmez

Sessiz gemiler kalkar dünya denen limandan,
Gemiye binmen için ederler seni candan,
Mezar adı verilen küçücük sessiz gemi,
İnsanları yutacak, insanlar onun yemi,

Bu ne biçim gemidir, neden yoktur dümeni,
Bizler için başladı mahşer, mizan dönemi
Mahşere giden yolda mezar bize son durak,
Mahşer neymiş acaba, kaç kişi etti merak,

Ana baba günüdür, mahşer denilen alan,
Bizleri çok aldattın, yalansın dünya yalan,
Bundan sonra hiç sorma, gidilecek yer ne mi ?
Sıratı geçemezsen, boylarsın cehennemi,

Gerçeği öğreniyor, ölüp gözünü yuman,
Cehenneminde yakma, aman Allah’ım aman,
Günahkâr ağızlarda yalnız bir tek nakarat,
Ne olur Yüce Tanrım, bizleri baştan yarat.