Mahşer Şiiri - Ömer İskenderoğlu

Mahşer

Çamur oldu aynalar viran ruhlar doluştu
Mahşerin ortasında yalnız ruhlar kavuştu

Niceleri sessizdi sakin ve kimsesiz
Uzatınca ellerini ufka belli belirsiz

Kapanmış kapı aralandı, kör kuşlar havalandı
Herkes çıplaklığıyla karşı karşı sıralandı

Doldu çile ateşi, bastırınca nefreti
Dindi özlem dolu aşk ateşi, hasreti

Bilir bilmez konuşur, eleştirir kimseler
Sessizliğe büründü, korku dolu o gözler

Yalınayak yürürken geçerken kıraçlardan
Düşmemeli o yüksek sarp kaya yamaçlardan

Varacağın yer burası, korkma artık daha fazla
Değiştirmez sonucu, ha bir eksik ha fazla

Dönsün geri geri, arda bakan dizlerin
Kalsın bıraktığın, çizdiğin o izlerin

Ödeyeceksin bedelini, sonuç değişir sanma
Herkes kendine yanar, sen başkasına yanma

E hani bitmezde değil bu söner ince köz gibi
Unutulur sonunda söylenmiş boş söz gibi

O vakit korkmuyorum ne olacaksa yaşansın
Demekki değişmiyor olsa bile bir şansın

Sonuca bakarım ben fazlaysa umutlarım
Üzerindeyimdir o vakit bembeyaz bulutların

Ömer İskenderoğlu
Kayıt Tarihi : 8.1.2013 01:28:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ömer İskenderoğlu