Mahşer Şiiri - Hacı Veli Soylu

Mahşer

Bir İsrafil nefesi uyanmaya yetecek.
Her şey aşikar olup o an sır çözülecek.
Cennet cehennem yakın, gözler şimdi görecek.
Kafirler, “– döndür ya rab “ bizi geri diyecek.

O an melekler girer kul ile arasına,
Der; dünyada uyaran gelmemiş miydi yoksa?
Geldi; fakat nafile geçirdik ömrü boşa.
Bir gün fırsat verilse secde etsek Allah ‘a.

Bir ağlama verilir, dünyalar dolar taşar,
Bir damlasın dünyada dökseydin azap kaçar.
Rahmetini umarlar şimdi günahkar kullar.
Zerre misgali şaşmaz, adalet orda kural.

Bir bekleyiş ki sorma zaman öldürülecek.
Korkusundan her insan nefsi, nefsi diyecek.
Bir zerre günah için her şeyini verecek.
Anne dahi o gün evladından gizlenecek.

Baştakilere uyan, yanılıp lata tapan,
Sav diyecek ateşi, üzerimizden o an.
Senin aklın yok muydu, verilmedi mi Ku’ran?
Kişi yaptıklarından sorumludur her zaman.

Nur yüzlü müslümanlar, Resulullah yanında.
İnsanlar bitsin diyor, bu ızdırap yakında.
Adem babadan beri geldiler sıra, sıra.
O dedi hatalıyım, nasıl çıkam huzura.

Hesaplar görülecek gizli ayan ortada;
Ne kaçış yeri vardır, ne kurtuluş orada,
Gözler faltaşı gibi dikilirken mizanda,
Dünyada yaptıkların tek, tek çıkar karşına.