Feryadın zirvesinde korku ve çaresizlik.
Ağlaşır fikrin paslı kafesinde umutlar.
Gün gibi apaşikar gerçektir: metafizik.
Kanlı gözbebekleri, gözyaşlarıyla akar.
Bir girift bilmecedir istikbal, mazi ve hal.
Bin ayak hınçla basar, bir ayaklık toprağa.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta