Mahşer Şiiri - Beyazıt Ablay

feyiz ile geldiler
cellatlarından önce
öfke sınarken gece
telaşlı bir kahır kokusu bırakıp
kayboldular
urganın ucunda

bir kölenin kanı karıştı
keops'un buyruğuna
taştan prizmalarda melez bir uğultu
dokundu hışımla yıldızların kuyruğuna

yol tutamaz oldu süvariler
kanatlı atların beyaz gölgesinde
boğuldu sıska kulaklı haramiler
baykuşun öldüren sesinde

son sözü savurdu
açlığın üstüne
Marakeşli falcılar;
yer ile gök arasında ilikli nefesimiz
bakır ibriklerde kaynar sesimiz