Şems gurûb ederken semâdan Ay olur Şen
Mest eyler beni bir anlık muhabbeti Mahşen
Meh-i tabına sormak için seni
Her demde soluklarım lâfz-ı Mahşeni
Gitmek ister kolum kanadım bağlamış beni
Yüreğimde üç düğüm ki çözemem sihr-i Mahşeni
Bî –mecal olmuşum derd-i aşk ile çekerim ah
Mübtelayım Mahşen’e eder işve ü naz eyvah
Aşk-ı nihanım kalmamış artık her şey Rûşen
Yine de rahip ite bakar mihr-i çeşm-i Mahşen
Cilve çün açmış odasından bir revzen
Yoksa haber mi bekler vûslata hicrân-ı Mahşen
Mecnunki gibi sahra değil neresi bu Gülşen
Rüya değil sanki burası bahçey-i aşk-ı Mahşen
Gel beriki gülşende göreyim nerdesin sen
Uzaktanda olsa mest eyler beni terennüm-ü Mahşen
Avare-yi perişan dolanırım kimse bilmez beni
Dergâh u saray istemem men isterem rû-yı Mahşeni
Barış içün olur sahralar hep gülşen
Ansa onu bir defa lâl-i leb-i Mahşen
.................................................................Sulhi
............................................................14.10.2003
Kayıt Tarihi : 22.1.2019 18:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!