Mahrum Eyleme Şiiri - Fahri Bulut

MAHRUM EYLEME.
Kurban olsam gül uzatan eline,
Kurban olsam aşkım diyen diline.
Kurban olsam gözlerinin rengine,
Beni bir buseden, mahrum eyleme.
Öpmeden ölürsem, bana ne deme.

Hasretten, özlemden, yastayım yasta,
Saçlarım tarumar kalbim çok hasta.
Gözlerim yollarda kulağım seste,
Beni bir haberden, mahrum eyleme.
Hasretten ölürsem, bana ne deme.

Sensiz gurbet elde yalnız neylerim,
Şu garip gönlümü nasıl eylerim.
Aşkım aşkım diye kime söylerim,
Beni aşk sözünden, mahrum eyleme.
Aşkından ölürsem, bana ne deme.

Vuslat yoksa âşık uzun yaşamaz,
Yar elin tutmadan, zorlar aşamaz,
Sevda yoksa deniz gibi coşamaz,
Beni ellerinden, mahrum eyleme.
Vuslatsız ölürsem, bana ne deme.

Depreştikçe derdim, kanıyor yaram,
Kimi kanser diyor, kimide veren.
Rızaoğlu’na, sen olursan derman,
Beni dermanından, mahrum eyleme.
Derdinden ölürsem, bana ne deme.
28. MAYIS. 2007
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU