Mahrum bıraktın! Şiiri - Mustafa Cilasun

Ne olurdu ki
Bir kez de olsa
Aynı hislerle

Nefes alıyor
Seni
Dalgalar eşliğinde

Şarkıların
Hazan kokan
Nağmelerinde

Sirtolarını
Çalan gemilerin
Güvertesinde

Emirganın
Güzelliğindeki
Çiçeklerde

Şevkle
Öterek şakıyan
Kuşların
Seslerinde

Konan
Kelebeklerin
Kanatlarında ki
Renklerde

Çocukların
Umut saçarak
Nazar eden
Buselerinde

Simitçinin
Son sattığı
Simidin
Sevincinde

Kuşların
Yavrusuna
Götürdüğü
Av sevinciyle

Martıların
Yılmadan arandığı
Tutkunun
Şevkiyle
Bestelerin
Mazi derinliğinde
Sazendenin
Nefesinde

Hissetmek
İstiyorum
Öyle diliyorum
Geceleri
Gün gibi yaşayan
Hal ehli gibi

Nihayetimin
Merakında
Demlenen
Bir abit gibi

Aşkın
Yangısında
Solumaktan
Yılmayan
Bir arif gibi

Gittiğimiz
Ve dilediğimiz
Yol belli
Kurban
Olmak için can
Kimin derdi
Sanki

Davaların
Hazzıyla şevk
Veren aşk
Ne güzeldi

Yalnızca
Onun için
Can verilir
Vakfedilir

Candan geçilirdi

Zaten
Gelemezdi
Ondan
Ne isterdim ki

Yalnızca
Sevdiğini söylemesi
Tek yeterliydi

Ömrüm
Boyunca
Hiçbir zaman
Görünmeseydi

Yalnızca
Yazdığı mısralarla
Meramını
Beyan etseydi