Mahrum Bırakma Şiiri - Nurullah Muslu

Ey cennet esintisi ey gül kokulu hanım
İnan ki heyecandan titrer, benim her yanım
Her seher vaktinde söken, nurlu şafağım
Efil, efil melteminden beni mahrum bırakma

Sevgiler hak katından kullarına ulaşır
Melekler yeryüzüne her daim sevgi taşır
Nazar edilen kalplere layık olmak yaraşır
Dalgalansın muhabbetin,dilden mahrum bırakma

Bazen kuşun kanadında bazen kelebeklerde
Motif motif renk renk ulaşır menziline
El açıp arş-ı alaya yakaran dileklerde
Bülbülü seher vaktinde gülden mahrum bırakma

Buhar olur bulutarla gökyüzüne çıkarsın
Yağmur olur sağanak sağanak yaöarsın
Gonca olur şıvgınların buram buram kokarsın
Bütün bu güzelliklerden beni mahrum bırakma

Hayatın ta kendisisin al kollarına beni
Sen sarmazsan toprak sarsın senin olan bu teni
Feryadımı duymasan da inan çok sevdim seni
Dünya sular altındayken suya mahrum bırakma
Kerbela olmasın sinen, gülden mahrum bırakma...