Griye boyanmış bir şehirde sıkışıp kalmış bir gökkuşağı gibiyim ruhunun önünde,
Bilmem gözlerin mi götürür beni en kallavi maviliklere,
Gün senin gözlerinde mi kızıla boyanır güneşin veda saatlerinde,
Yada bizzat sen misin denize rengini veren güzellik?
Gökyüzü gibiyim gözlerinin öznesinde,
Ne benim gözlerim dokunur gözlerine,
Ne de ufuk izin verir deniz ile gökyüzünün kavuşmasına.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim