Griye boyanmış bir şehirde sıkışıp kalmış bir gökkuşağı gibiyim ruhunun önünde,
Bilmem gözlerin mi götürür beni en kallavi maviliklere,
Gün senin gözlerinde mi kızıla boyanır güneşin veda saatlerinde,
Yada bizzat sen misin denize rengini veren güzellik?
Gökyüzü gibiyim gözlerinin öznesinde,
Ne benim gözlerim dokunur gözlerine,
Ne de ufuk izin verir deniz ile gökyüzünün kavuşmasına.
Belki yağmurlar sebep olur, gözlerinden hallice
mavi kavuşmalara.
Kayıt Tarihi : 13.8.2020 01:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!