Mahremine Helal Olmak Vardı.

aynalarda gördüğüm bensin dedim
dokunmak istedim,her seferinde
okşamak istedikçe yüzünü
buz kesti yüreğim soğuk camda..
seni hissetmek bile yetiyordu aslında aşk-ı anlamaya
gözlerim yaslı,her nefesim umut dolu
kendime küstüm hep,sana susuşlarımdan
dilime dolamışım bir kere
-gelip geçenin girip çıkacağı han değil bu gönül diye......
harammıydınki doyamadım be sevgili?
belki sıcacık bir yuva kuramadık......
hayalini kurduğumuz aynı yastığı terletemedik belki koyun koyuna....
ama biz tahtımızı kurmuşuz bir kere
sen sultan olmuşsun gönlüme!
bense amade gülüşlerine.......

kapına dayanmak vardı ya şimdi!
cıngar çıkarırcasına,
boğazım yırtılırcasına,
avaz avaz,seni seviyorummmmm
diye haykırmak vardı,
perde aralığından,tutkulu sevincine bakmak
gülümsemek vardı,ağlamaklı ağlamaklı.
gamzelerinde ölmek vardı şimdi be
gülüşün çiçeklerim
gözyaşların yağmurum
mahremin kadar helal olmak vardı bedeninde.............