Mahrem Jurnal Şiiri - Habibe Merih Atalay

gölge hâlâ karakalem, karakalem' in yaşama vurdurduğu görünmezin gölgesi, serinletiyor bu yaz da. ne çok insan yazıyo artık bu gölgede, ne çok insan bir an da olsa duralıyo, çiziyo talihinin kelimesel aracını. gönüllerin gölüne daldırıp parmağını, ölçüyo derininin ederini.. değer mi.. değirmi acının tutuşmuş mu aşısı, baş verir mi fidanı, işaret parmağının...

09. Haziran. 2015
13:26

küçücüğüm.. kabullenmeliyim. kabul. evrenim küçücük. kabul. yetilerim küçücük. kabul ediyorum yetersizliğimi.. böyle koskocaman dünya içinde.

erişebileceğim son çizgim bu. kabul.

08. Temmuz. 2014
22:22

ısındım. karşımda biri varmış gibi. konuşamıyorum. karşımda biri olmalı.
fenerime kelebek ol. gel.

-merhaba
-naber
-nasıl gidiyo...
-özledin mi beni
-kim miyim ben
-bu sorunun cevabını mı arıyorsun hâlâ
-bulamadın mı
-bir karşılık mı umuyorsun
-kim olduğum belli değil mi sence
-biliyorsun aslında
-belli kim olduğum

keşke şımarabilsem. daha da.. daha da.. muhatap bulamıyor. muhatap yok. basit biri olduğunu sanıyordum. sanmakta hata ederim. hayır. kendim. basit biri değil. bu yüzden bütünün zoru.

neyse ya... bi ümit aynı frekansta biri bulunabilir günün birinde belki.

Davulcu -bizdeki durum da aynen öyle..