Sen gittin ansızın söndü yıldızım
İçimde an be an aydınlık yüzün
Nüksetti en derin yerimde sızım
En ücra köşemde kök saldı hüzün
Münzevi dünyamda yapayalnızım
Sen oldun ömrümün kırık bestesi
Ay batar gün doğar yaşarım güya
Ne söyler bir dinle kalbinin sesi
Ebedi bitmesin sürsün bu rüya
Mademki hiçliktir aşkın ötesi
Ey Rum ikliminin esrik rüzgarı
Yitik baharların tomurcuk gülü
Neylersin derinde dinmez bu ağrı
Umut yok kapılar bir bir sürgülü
Ruşenim, bahtımın taze baharı
Tutuştu kor oldu yanıyor s i n e m
Açamam sırrımı kendime bile
Ne çare sen yoksun boş kaldı hanem
Elverir bu sevda düşmesin dile
Mahrem-i esrarım canım nur tanem!
(Ankara, 22 Nisan 2015)
Ali Rıza AtasoyKayıt Tarihi : 12.5.2015 13:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!