mahrem kalmamışken evimde,
sen dibimden namahrem seslenirsin,
gözlerimi kör zannediyorsan,
gönül gözlerimi adalet gözlüğüyle yatıştırıyorum...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla