Hem gardiyanı, hem de mahkumu oluğu
Bir kalpte mahpusluğu vardır bazılarının
Kimi kazma kürek çaba harcar kaçmak için
Kimi bin kere müebbete mahkum eder kendini
Her özgür kaldığında koşarak gider mahpusuna
Harç karıp, örer her daim yeni duvarlar
Çaput tıkar ışık girebilecek her yerine
Ağası da, çaycısı da kendisi koğuşunda
Caka satar mahpusluğuyla
Ya o mahpusluğunu yaşadığı kalp
Üstüne kaçak mahpushanesini kondurduğu
Olur ya, bahar gelmiştir belki oraya
Çiçekler açmıştır bahçesinde
Meyve vermiştir belki de
Bundandır, firar da edemeyişi
Tek çare kalmıştır artık geriye
Bin müebbet için
Bin kere gidecektir ölüme
Kayıt Tarihi : 14.5.2018 17:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!