Mahpushaneye düşen bilir.
Bir tütsüdür hayat, çeker gider ötesine dağların.
Çağırırsın gelmez, kulakları işitmez, gözleri görmez.
Horozların ötüşünü özlemek ne güzeldir; sabah olmayan bir mekanda.
Dağlar yok ki yankılansın sesin.
Celladısın kendinin, çekersin zalim cıgarayı, azdırsın yarayı.
Oysa yaraların hep azgındı.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
