Mahpushanenin Kuytu Kenarlarına

Karanlıklar dolar mahpushanenin, kuytu kenarlarına.
Her sabah yaşanır oysa,dört duvar ile birlikte koyun koyuna.
Bir tarafı yazsa,bir tarafı kış diğer duvarları görünmüyor.
Acaba ilkbahar mıdır; sorsam mı gardiyana.
Bir başka vurur yağmur,mahpushaneyi.
Toprak kokmaz bur da,duvarlar çeker suyu
Avludaki ağaç,yeşeren tek şeydir.
Kalplerde yeşeremeyen,duygular arasında.
Bir başka geçer mahpushanede geceler.
Yıldızlar görünmez ama
Gece herkes den Önce,gelir.
Aslında tek ziyaretçimizde budur,çoğu zaman.
Her gün doğan güneşi,pek göremesek de.
Bahar geldi derler,ülkemin dağlık iklimlerine.
Açar o zaman,köyümün nazlı bir çiçeği koynumda.
Suya hasret bir toprak ekilidir,kalbimde.
Bakarım eski zaman kalıntılarına,unutmamak istercesine.
Oysa onlar bakılmaktan yorulmuşlar mıdır,kim bilir.
Günler nasıl geçer,bilinmez mahpushanede.
Çizik atmak mı gerekir,duvarın kuytu köselerine
Oysa; çözüm olmaz bazen.
Kalpte bu kadar çizik varken, her biri
Yattığın güne denk gelir, mahpushanede.