Yalanmış yıllar yılı yüzündeki gülüşün,
Verdiğin bütün sözler, gidip-gidip dönüşün,
Gençlik heyecanıyla kurduğumuz her düşün
Katili sensin ama, katiller de ölüyor…
Seneler acımasız, kayboldu izin bende,
Ne kor ateşler söndü yorulmuş bu bedende,
Aşkta korkuya yer yok, sen de anladın, sen de,
Hasretin acısını yaşayanlar biliyor…
Bazen kıskanıyorum Kelebeğin ömrünü,
Çiçek kokularıyla yaşıyor tek gününü,
Son nefes getirecek Ruhun özgürlüğünü,
Her nefeste aklıma ihanetin geliyor…
Kırdığın şu gönülde huzura yer kalmadı,
Yolları gözlemekten gözümde fer kalmadı,
Azrail kaç kez geldi, öksüz canım almadı,
Mahpus gecelerinde çok zor sabah oluyor…
Uslan artık ey gönül, hülyalara dalma sen,
Biraz da gamsız yaşa, dertten ilham alma sen,
Cümle âlem biliyor, ne yazar sen bilmesen,
Bu dünyada sadece hatıralar kalıyor…
Kayıt Tarihi : 11.2.2020 17:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Murat Nail Güney 23 mayıs 2019 Silivri 02:10

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!