ADIYAMAN MAHPUSHANESİ
Kim bilir içinde ne, yiğit yatıyor?
Yıkılsın Adıyaman, mahpushanesi…
Dil suskun gönül yaslı, feryat ediyor
Yıkılsın Adıyaman, mahpushanesi…
Etrafına dikenli, teller örülmüş
Damgası var üstünde, mektup görülmüş
Garibanın defteri, çoktan dürülmüş,
Yıkılsın Adıyaman, mahpushanesi…
Penceresi demirden, duvarlar taşlı
Yıkılsın Adıyaman, mahpushanesi
Boynu bükük analar, gözleri yaşlı
Yıkılsın Adıyaman, mahpushanesi…
Unutulmuş mevsimler, geçmez saatler
Görüş günü tutulur, bütün nefesler
Af çıkmazsa kaybolur, bütün hevesler
Yıkılsın Adıyaman mahpushanesi…
Sedat Erdoğdu
Kayıt Tarihi : 13.2.2025 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!