Mahpus Damı Şiiri - Serdar Gündüz 2

Bir mahpus damında ayrıldık
umutlarımızdan
Sevdalarımızı darağacına asıp
Kökünü kuruttuk
Ağlamayı köşe başlarında
Gülmeyi baba ocağında
Sevgiyi ana kucağında unuttuk
İnancımızın imanı gevredi de
Kolkola vererek tutunduk
Diri diri gömdük acılarımızı
Kefensizdik çıtımız çıkmadı

Bir mahpus damında feda ettik gençliğimizi
Demir ağlarla ördüler etrafımızı
Örselenerek serpildik
Gökyüzünü çıplak avludan
Dayağı ıslak havludan
Ölümü çaylak namludan öğrendik
İradenin şirazesi kaydı da
Direnmekten vazgeçmedik
Biz kendimizi ifa edemedik ama
Onlar yaşımızı infaz ettiler

Bir mahpus damında tükettik biz
ömrümüzü
Özgürlüğümüzü dört duvara kazıyıp
Söyledik türkümüzü
Vazgeçmedik ülkemizden
Vazgeçmedik ülkümüzden
Vazgeçmedik birbirimizden
Kafamızın tası attıda
İnadına gülümsedik hayata
Yeri geldi uğruna ser verdik ama
Sır vermedik kahpe kurşuna

Bir mahpus damında keşfettik
Ölümsüzlüğü
Toprakta olsada bedenlerimiz
Yaşayacaktı fikirlerimiz
İnadına yaşadık
İnadına direndik
İnadına gülümsedik hayata
Biz bunun adına Devrim dedik
Adli merci kalem kırdıda
Mülkün temelidir dedik yine gülümsedik
Baş eğmedik yağlı urgana