Mahpus Şiiri - Sinan Okur

kopmuş bir tespih taşları gibi
anılar dökülürken hayattan
zaman alıp başını gitmiş
yüzümde çizikleri yaşanmışlıkların
solgun ve dargınım
bir o kadar da bitkin
ve mahpus

yangın yerinde mahsur bir çocuk
koparılırken hayattan
apansız bir kurşunla
yaralanmış bir gülün kokusunda
seni aradım yalnız
bahtsız ve çaresizim
bir o kadar da kimsesiz
ve mahpus

göçmen bir kuşun kanadında ümit
göçüp giderken bu diyardan
tipiye tutulmuş kavak misali
direnmeye çalışıyorum inatla
dalsız ve budaksızım
bir o kadar da cansız
ve mahpus…
15.04.2017