Mahpus Şiiri - Orhan Tuncay

Uzaklara dalıyorum hüzünle
Uzaklara bakıyorum
Bir burukluk içimde
Kara demirlere yaslanıyorum
Ağlıyorum için için
Şehirleri düşünüyorum
Düşlerimdeki o güzel şehirleri

Pencere başında kalıyorum
Taa hava kararana dek
Yaşlar süzülüyor gözlerimden
Damla damla tek tek

Geçmişi hayâl ediyorum gene yatakta
Gözlerim tavana dikilmiş
Sinema şeridi gibi eskiler önümde
Silik ve belirsiz

Sonra kaygılarım karanlıkla eriyor
Kapanıyor yavaşça gözlerim
Rüyalar mutluluğu gösteriyor
Mutluluğum rüyalar benim