Mahpeykerim Şiiri - Yakuphan Nuroğlu

Bipayandır/ bende/ girye-i dem/ seni görende
Bende/oldum/didarına/mahpeykerim
Girye-i dem/ didarına/ katre katre/ süzülür
Seni görende/ mahpeykerim/ süzülür/ ufku dilim

Taht-ı gâhından/ gül bahçesi/ fışkırıyordu/ ey fahr-i alem
Gül, bahçesi/ solmasın/ kabrimden/ ey şems-i aşk
Fışkırıyordu/ kabrimden/ miftahu kalb/ ey maşuk
Ey fahr-i alem/ ey şems-i aşk/ ey maşuk/ ey mahbub

Anlamı:

Seni gördüğümde oluşan bendeki gözyaşı sonsuzdur
Köle oldum yüzüne ay yüzlüm
Gözyaşım yüzüne damla damla süzülür
Seni gördüğümde ay yüzlüm dilimin ufku süzülür

Tahtından gül bahçesi fışkırıyordu ey alemin iftihar ettiği
Gül ki mezarımın bahçesi solmasın ey aşk güneşi
Mezarımdan kalbimin anahtarı fışkırıyordu ey aşık olunan kişi
Ey alemin iftihar ettiği, ey aşk güneşi, ey aşık olunan, ey sevgili