bindik bi at arabasına, deh deh diyerek gidiyoruz.
Galiba bi çukura düştüm.
Epeyce küçük bi çukur aslında biri bi el atsa hemen kurtulabilirim.. O kadar çığlık atıyorum, bağırıyorum birileri duysun diye oysaki tek bir el beni kurtarabilir bu boş, küçük çukurdan.. o el kimin ?
Gözlerimi kapatınca daha aydınlık görüyorum artık
etrafımı. keşke hiç açmasam gözlerimi bir kereliğine kapatayım der iken...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!