Mahmut Yunusoğlu Şiirleri - Şair Mahmut ...

YOKLUĞUNA

Sevgili,ortalık sessiz çıt yok.Günceme senssizliği düşüyorum bu gece.
Sevdiğinden ayrılıp gitmek çok uzaklara ne zor şimdi değil mi.? Biraz önce burdaydın,bu şehirde,en güzel an seninle beraber olmaktı,dokunmaktı usulca saçlarına gözlerinden süzülen cam kırıklarınıtoplamaktı.Dokunduğun her şeyde sıcaklığın var,baktığın her yerde aydınlığın.En soğuk ve korkunç yalnızlık sensiz olmaktı..Sen gittinmi ben şimdi yalnız mıyım? Ardından bıraktıklarını topluyorum bir bir ne varsa bu aşktan yana sevgilim..Duvarlar üstüme yıkılıyor,yüzümde parçalanıyor aynalar resim çerçeveleri.Tarifi mümkün olmayan bir boşluk içerisindeyim.Gözlerim kapıda belki gelirsin diyorum,uzaktan ayak sesleri geliyor sen değilsin gelen biliyorum ama yine hala bir ümit var içimde vazgeçemediğim.Bir sigara yakıyorum ve seni arıyorum dumanın havada çizdiği şekillerde,sonra ne yapacağını bilmeyen ellerime bakıyorum bir zaman.Ellerim hala ayrılık anında ellerine temas etmenin hazzı ve sıcaklığı içinde,öylece şaşkın ve üzgün.Oysa o ellerle şiirler yazabilirim senin için,sana yokluğunun canımı yakan daynılmazlığını anlatabilirim....
Zaman hayli ilerledi gittiğin yere varmış olmalısın,kulağım telefon sesinde aramanı bekliyorum.Her çalışında umutla uzanıyor ellerim,oysa hep bir başkası çıkıyor karşıma kahroluyorum,senden başkasının sesine bile tahammül edemiyorum artık..Ağır dayanılmaz saatler geçiyor nihayet senin sesin telefonda,beni anlayan o özlemli o aşinası olduğum kısık sesin.O sesin derken bile yüreğimi heyecandan dolduran,kanımı tutuşturan....Seninle konuşmanın,sesini duymanın sevinci sarıyor her yanımı.Hiç bitmesin istiyorum o an,senden başka düşünüp beynimin enerjisini sarf ettiğim hiçbir şey yok sevgilim.! Ama gittin,hafif rüzgarlı bir sonbarın pazarında bir yanımı alıp gittin,boğazıma düğümleniyor bir şeyler,ne olur gel hiç gitme artık diyemiyorum! ! Soğuk hissiz bir kalemle yapayalnız kalıyorum odam da,senin yerine çıldırtan bir uğultu kulaklarımda.Seni alıp götüren yollara düşmanca,hırsla,öfkeyle bakıyorum bir zamanlar..Sonra sevdiğin bir şarkıyı çalmak geliyor aklıma birden seviniyorum,her şeye rağmen yine seninleyim.
Ve yaprak dökümünü anımsatan gidişinin ardından bir şarkı sesleniyor,isyan ediyor zamana ve sonra bir başka şarkı ağlıyor,ben ağlıyorum.Uzaklarda sen ağlıyorsun biliyorum... Aşkın ölümsüzlüğüne bir kez daha inanıyorum...

YOKLUĞUNA

Sevgili,ortalık sessiz çıt yok.Günceme senssizliği düşüyorum bu gece.
Sevdiğinden ayrılıp gitmek çok uzaklara ne zor şimdi değil mi.? Biraz önce burdaydın,bu şehirde,en güzel an seninle beraber olmaktı,dokunmaktı usulca saçlarına gözlerinden süzülen cam kırıklarınıtoplamaktı.Dokunduğun her şeyde sıcaklığın var,baktığın her yerde aydınlığın.En soğuk ve korkunç yalnızlık sensiz olmaktı..Sen gittinmi ben şimdi yalnız mıyım? Ardından bıraktıklarını topluyorum bir bir ne varsa bu aşktan yana sevgilim..Duvarlar üstüme yıkılıyor,yüzümde parçalanıyor aynalar resim çerçeveleri.Tarifi mümkün olmayan bir boşluk içerisindeyim.Gözlerim kapıda belki gelirsin diyorum,uzaktan ayak sesleri geliyor sen değilsin gelen biliyorum ama yine hala bir ümit var içimde vazgeçemediğim.Bir sigara yakıyorum ve seni arıyorum dumanın havada çizdiği şekillerde,sonra ne yapacağını bilmeyen ellerime bakıyorum bir zaman.Ellerim hala ayrılık anında ellerine temas etmenin hazzı ve sıcaklığı içinde,öylece şaşkın ve üzgün.Oysa o ellerle şiirler yazabilirim senin için,sana yokluğunun canımı yakan daynılmazlığını anlatabilirim....
Zaman hayli ilerledi gittiğin yere varmış olmalısın,kulağım telefon sesinde aramanı bekliyorum.Her çalışında umutla uzanıyor ellerim,oysa hep bir başkası çıkıyor karşıma kahroluyorum,senden başkasının sesine bile tahammül edemiyorum artık..Ağır dayanılmaz saatler geçiyor nihayet senin sesin telefonda,beni anlayan o özlemli o aşinası olduğum kısık sesin.O sesin derken bile yüreğimi heyecandan dolduran,kanımı tutuşturan....Seninle konuşmanın,sesini duymanın sevinci sarıyor her yanımı.Hiç bitmesin istiyorum o an,senden başka düşünüp beynimin enerjisini sarf ettiğim hiçbir şey yok sevgilim.! Ama gittin,hafif rüzgarlı bir sonbarın pazarında bir yanımı alıp gittin,boğazıma düğümleniyor bir şeyler,ne olur gel hiç gitme artık diyemiyorum! ! Soğuk hissiz bir kalemle yapayalnız kalıyorum odam da,senin yerine çıldırtan bir uğultu kulaklarımda.Seni alıp götüren yollara düşmanca,hırsla,öfkeyle bakıyorum bir zamanlar..Sonra sevdiğin bir şarkıyı çalmak geliyor aklıma birden seviniyorum,her şeye rağmen yine seninleyim.
Ve yaprak dökümünü anımsatan gidişinin ardından bir şarkı sesleniyor,isyan ediyor zamana ve sonra bir başka şarkı ağlıyor,ben ağlıyorum.Uzaklarda sen ağlıyorsun biliyorum... Aşkın ölümsüzlüğüne bir kez daha inanıyorum...

Anne,uykunu böleceğim ama seninle konuşmak istiyorum
Uyan anne uyan bak sana neler anlatacağım.
Baş ucuna gelip sana böyle haykırdığımda gözlerini açıyorsun biliyorum,
biliyorum beni dinliyor belkide bana bir şeyler fısıldıyorsun
biliyorum ama; gücüm ne toprağı yarıp gözlerine ulaşmaya yetiyor,nede fısıltılarını işitebiliyorum,ama yinede öğrettiğin gibi hissedebiliyorum.
Nereye gittinki bu kadar anlamsızlaştı her şey...