Mahmut Şimşek Şiirleri - Şair Mahmut Şimşek

Hayat boyu yaşamımda ben hiç, gülmedim
Acı çektim, çile çektim hep içerledim,
Hayatımda ilk defa birine yer verdim,
Beni bir tek o ağlattı, o be Aysellim.

Ben ona, o bana değer veren biriydi,

Anladım ki bana olan sevgin yalan
Yârim, yârim dey ipte her zaman yanan
Seni sevipte senin sevgine kanan
Ezik büzük mahmuttan yok geri kalan
Leylasından kalan o sevgi utansın

Yokluk yoksulluk büktü boynumu
Yoğun yoksulu oldum duydun mu?
Gurbet eldeyim sıhhat buldun mu?
Yoklukla büktüm çocuklarında boynunu.

Bir zamanlar sadaka veriyordum

Sevdiğim sen canımsın can dostum ve birde sen derdimsin
Sana aşık olduğumu sandım meğerse sen değilsin
Can arkadaşım sen artık dert ortağım ve sırdaşımsın
Sen bir ömür mutlu olmaya huzur bulmaya layıksın

Bir gün düşersen dara unutma beni ara gelirim

Aşkımın değerini hiç mi bilmedi,
Derdimi dinleyip halime inledi,
Saatim doldu sevmek güzeldi,
Saadetimi verin bana ölmedi.

Gayrı hesaplaşma günü geldi,

Sen gönlümün çiçeği gözümün nuru
Kalbimin sahibi bedenimin ruhu
Seviyorum aklında kalmasın soru
sen benim canım zeytin gözlü ayselim

Duyup rahatladığım o güzel sesin

Ne günlere kadersizce doğurdun
Hep acılara boyun eğmek için mi?
Yokluğa sefalete hasret sevdaya
Muhtaç olmaya,mı getirdin bizleri.

Dokuz ay on gün sen karnında taşıdın

Kimsesizim diye verilen acılara
Soğukta tir tir titreyen, o vücutlara
Aç kaldığımız o gündüz ve gecelere
Biz seninle nelere göğüs germedik ki.

Benim sevdam benim canım nazlı çiçeğim

İstersen bir ömür senin kölen olurum
İstersen bir ömür yanarım kavrulurum
İstersen her gün sana,sana kahrolurum
İstersen eyer sana biran kavuşurum.

Tutamıyorum kendimi ne olur kızma

Memleket hasreti yakıyor ama AŞKIM hiç gelemem
Senin hasretin daha bir acı veriyor be AYSEL'İM
Özlemim hasretim memlekete değil, canım sevgilim
Özlemim ve hasretim yanlız sana, sana be Aysel'im!

İçim, yüreğim yanıyor dâima sana be Aysel'im