Seni tanıyabilmek için vazgeçtim çocukluğumdan.
Senin gibi güçlü olmak.
Senin gibi yorgun görünmek ve
Senin gibi hayat bakmak için.
Hep yalnızken geldin düşlerime.
Hep ağlamaklı geçen gecelerde elin omzumdaydı.
Sızar koynuma halsiz sevişler.
Yiyip bitirir gözlerimi.
Aykırıya varana dek yaşatır hüzünleri
Bense cibali misali karakol
Her şey mübah ve müşterek yaşanıyor
Seni özlemenin yürekliliğini anımsatacak
Bir masal istiyorum tarih biliminden
Ama vermiyor işte
İçinde yaşadığı sisteme ağlayarak.
Hadi gel bana mülteci ol!
Sığın yüreğime,
Vatandaşı ol beden-i ülkemin
Benim dilimle konuş
Benim dilimle yaz
Benim dilimle ifade et kendini
Cüzzamlı yenilgiler yaşıyorum bu şehirde
Üzerime yaşanan her saniyede.
Boğazkeseniyle boğazımı kesen
Kızkulesiyle beni yeniden doğururcasına
Aşık eden.
Elime uçurtmayı verip
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!