Gezmek istersen Türkiye’yi.
Al yanına Mahmut Nedim Yükseli.
Nerede konaklanır durulur.
Hangi resturantta yenilir bilir yemeği.
Ben solcu idim.
Mahmut Nedim sağcı.
Fikirlerimiz bağdaşmasada.
Konuşmadık birbirimize hiç acı.
Mahmut Nedim bilirdi çok şeyi.
Çok iyi seçerdi arkadaşı kişiyi.
Hiç yanılmadı hislerindeki bilinci.
Gücenmez aldırmaz kibarca hallederdi işi.
Mahmut beyle görüşürdük herzaman.
Buluşurduk Sezai HATUNOĞLU ben heran.
Son arayışında özledim görüşelim dediği biran.
Son görüşme,veda imiş anlamadım o zaman.
Geri dönüp arkana bakmadın.
Garip garip hiç boyun bükmedin.
Bende yoruldum bu işi yapmayım demedin.
Arkadaş,dost,işi için çok direndin didindin.
Mahmut Nedim,uçtu gitti,katar, katar
O uçtu gitti derdim azar artar.
Gönlüme bir hançer batar.
Mahmut Nedimsiz,güneş nasıl batar.
Suyunu iç kana,kana.
Yemeğini ye doya,doya.
Öte dünyaya,göçmeye,
Oğullar,evlenecekti niye ettin acele.
Okundu ezan verildi sela.
Hiçbirşey yapamazsın sonu veda.
Saflar,tutuldu kılındı namaz.
Helalaştırdı cemaatla hoca verdi vaaz.
Haydaroğlu derki şaka değil ama gerçek.
Dünyada elbet birgün yaşam bitecek.
Geriye ne yapıp bırakmışsan.
Bilki onlar ebedi söylenecek.
Kayıt Tarihi : 13.9.2007 23:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!