'Bizim Köy'den bir güneş 'Karanlığı Zorladı',
Işığı aydınlattı 'Zulüm Makinesi'ni.
Mahmut Makal anlattı, köylerdeki feryadı,
Acımsı Anılarda duyduk köyün sesini.
Köylünün, emekçinin ses veren dili oldu,
Uygarlık amacının ışıklı yolu oldu.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Sayın Mustafa Bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
Değerli "Öğretmenlerimizi",
Köylerin "doğal ışıklarını" sayenizde ben de anıyorum...
Mahmut Makal da onlardan biriydi,,,Rahmetle, saygıyla Nevzat Bey..
Sayın Mustafa Bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta