Mahmut Küçük Şiirleri - Şair Mahmut Küçük

BENİ YENİDEN DOĞUR
İST.- 23.08.2005
16.05
Yanarım kaderime, bana hiç bakma öyle
Bir insanın kaderi olu mu kara böyle?
Ben ölümü görmeden, hiç değişir mi söyle! ?

Selvi olup boyuna bakan,
Su olup çeşmeden akan,
Mutluluğu sende tadan;
Ben olmalıydım sevgilim! …

Gezdiğin yollarda bir taş,

BENİ COŞTUR
EDREMİT - 19.06.2005
10.25
Sevgi bağımızı örsem:
Mecalin var mı koşmaya?
Senden biraz umut görsem;

Adımı tarih vermiş, ünüm cihana değer..
Milletimin düşmanı ne de çokmuş meğer? !
Ama bu asil milletin evladıysam eğer;
Hakk’ınızdan gelmesini tek tek bilirim!

Sensizlikte bayram olsa ne çıkar?
Sensizlik, bilsen beni nasıl sıkar!

Sensizlik, normal bir ayrılık değil;
Sensizlikten gelen derdime eğil! ..

Sen, en çaresiz dertlerime: derman;
Çılgın gönlüme, gem vuran bir ferman! ..

Sen, taa ilk gördüğüm gün’lerden beri;
Tutan elim ve göz’lerimin fer’i! ...

Kolay mı hem esmer, hem de gül olmak!
Kolay mı ilk defa, sevgiyi bulmak!
Kolay mı ölmeyen sevgiyle doymak;
Bunu ancak sen başarırdın GÜLER…

Yorgun küskün yüreğime can verdin…

Benim düştüklerim bu kötü hal’ler:
İnan ki sevdiğim, senin içindir! .
Beni uzaklara salan hayaller;
İnan ki sevdiğim, senin içindir! .

Kimi ölüm deyince, beti benzi sararır
Kimbilir günahtan mı, dünyaları kararır!

Ölümü mutlak bilmek, tevekkülle anıştır;
Ölüm derin uykudan, gerçeğe uyanıştır!

Gül yüzüm gülmez oldu:
Benzim sararıp soldu:
Dost düşman eve doldu;
Ölüm nasıl bir işmiş?