Düşlerimde kaybolan duygularım,
Gözlerimde yitip giden umutlarım.
Gönlümde saklı kalan sıcacık aşklarım,
Sessizce çekilip gidiyorlar yıllarım.
Göklerde kaybolan yıldızlar,
ışık saçar sonsuzluğa,
Karanlık gecelerde ışıldarlar,
parıldarlar yüreklerimizde,
Uzak diyarlardan seyredenler
Kaybettiklerim elbet geri gelmeyecek,
Kopan daldaki yapraklar gibi rüzgârda savrulup,
Bedenimden süzülerek kayıp giden hatıralar gibi.
İçimdeki boşluk, yıllarca sürecek bir yara,
Kaybolan umutlar, birer birer silinip giderken,
Yolun tozunda yürüyorum yalnız,
Bulutlarla konuşuyor içim,
Kendimi ararken kaybolmuş gibi,
Bul kendini diyor rüzgar sessiz.
Kendimle kavgalı oldum,
Ayna baktı yüzüme,
Ben mi bıktım, o mu usandı,
Bir soru var içimde.
Yolun tozunda yürüyorum
yalnız,
Bulutlarla konuşuyor içim,
Kendimi ararken kaybolmuş
gibi,
Bul kendini diyor rüzgar
Kerkük'ün topraklarında, kara
bir leke belirdi o gün,
14 Temmuz 1959'un korkunç
katliamıyla yıkıldı umutlar.
Kan gölüne döndü caddeler,
Keşke her sabah seninle uyanabilsem,
Gözlerindeki ışıltıyla günümü aydınlatabilsem.
Birlikte yürüdüğümüz yollarda, iz bırakabilsek,
Sevgimizi dünyaya bir masal gibi anlatabilsek.
1.
Rüzgar eser hafifçe saçlarında,
Gözlerin parlar, güneşle sallanır.
Kalbim çarpar, bir şarkı söyler baharda,
Sevgi dolu yüreğim sana yelken açar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!