Bir zamanlar özgürdüm rüzgar gibi,
Başım dik, yüreğimde umut çiçeği.
Şimdi zincirler var, daracık odamda,
Gözlerimde hüzün, kalbimde isyan gibi.
Yağmurlu bir günde, sokaklar ıslak ve sessiz,
Dudaklarımda unutulmuş bir şarkının ezgisi.
Gözlerimdeki buğu, yüreğimdeki yangın,
Bir ömür boyu sürecek gibi, bitmeyen bir özlem.
Ah, bu hasret bitmiyor,
Geceler uzun, karanlık,
Her yıldız bir anı saklar,
Bir gülüş, bir hıçkırık.
Aldılar bizden,
gözlerimizdeki ışığı,
çocukluğumuzun en güzel hayalini,
ve bir bahar sabahı
Bize ne kaldıysa kırık bir tabak,
Duvarda bir gölge, silinmiş bir iz.
Gidenler almış, kalanlar bakakalmış,
Bu dünya bizim değil, bize göre değil.
Sokakların arasında geçmişin izleri,
Duvarlarda yazılı dertli türküler.
Gökyüzü yıldızlarla süslü,
Ve her anıyla sokaklar, bir öykü anlatır insanlara.
Yıldızlı sözler savurur,
umut satar bize.
Gözlerimizin içine baka baka
her cümlesi bir gölgeye döner,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!