Soğuk bir ayaz kavursun bedenimi
İmkansız sevdalara vurgunum ben
Ve hayal edilmeyen düşlere tutsak
Oldukça yalnızım ıssız gecelerde
Ne beni biri anlar ne ben anlatırım birine
Sen yoksun
Sensizliği düğüm düğüm yutarım ben
Acılarını gömerim kalbime
Savururum her gece vakti özlemini rüzgara
Gözyaşlarım ıslatır yağmuru
Kahrederim seni benden alan geceye
Senin anlayamadığın bir dilde
İki kişilik aşkı yalnız yaşıyorum
Kalbime saplanan acılarla
Bırakıp yüreğimi ellerine
Öylece gidiyorum…
Sevgili;
İmkânsız bir hayaldin sen rüyalarımda
Büyüttüm her gece gözyaşlarımla
Sakın izin verme sana yaklaşmama
Dokunsam buluta dönersin avuçlarımda
Senin anlayamadığın bir dilde
İki kişilik aşkı yalnız yaşıyorum
Kalbime saplanan acılarla
Bırakıp yüreğimi ellerine
Öylece gidiyorum
Tanımaz kimse beni bu şehirde
Yalnızım, yapayalnızım
Dostu olur mu ölümün
Ölüm kadar yalnızım bu şehirde
Gölge gibi peşimdedir ölüm
Ben seni görmeden sevdim
Sen bilmezdin belki ama
Buz çöllerini seninle aştım
Seni tuz diye çorbama kattım
Belki sadece hayaldin ama
Aramak istiyorum köşe bucak
Sende kaybettiğim umutlarımı
Sokaklardan merhamet umarak
Dökmek istiyorum gözyaşlarımı
Hey gidi yaban olmuş sokaklar
Hep ofsayta düştüm hayatta
Tüm hayallerim kale çizgisinde eridi gitti
Hep yedek soyundum,
Hiçbir zaman ilk on birde çıkmadım sahaya
Her serbest vuruşta ya üsten auta çıktı umutlarım
Ya da direkten dönüp tokat gibi çarptı yüzüme
Sen ey dolunay
Gökte ararken yerde bulduğum yıldız
Sen de özler misin beni delice
Sen ki gece doğan güneş
Ben umutla bakarım semaya her gece
Her yıldız kayışında sen sanarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!