Mahmut Kaçara Selam.,

10 Kasım 1994,Saat 9,04 geçe,
Mahmut kaçar, Elinde Kur-an ile
Haykırdı Tevhit ile, Anıtkabir’de Demirel'e
Putlara tapmayın, Allah’a tapın diye,
La ile he illallah, Alla hu Ekber kıyamı,
Son oldu onun nidası, Kalplere korku saldı,

Ne yaptı ! Allah'a çağırdı, Yedi yıl hapis yattı,
İşkence onun şanıydı, Allah kelamı aşığıydı,
Uyarmak istedi ahaliyi, Kimse yanmasın ateşte diye,
Hakaret etmedi kimseye, Suç aleti elindeki Kur-andı,
Mahmut kaçar gibi çoğu, Ahirete çoktan intikal etti,
10 Kasımlar yine geldi geçti, Tapanlar yine putuna taptı,
Allah'ı bilen secdeye yattı, Dillerde kelime-i Tevhit,
Gönüllere ALLAH kazındı, Mahşere az zaman kaldı,

Milletimin çoğunluğu aldandı,
Kim İlah kim zalim, kim Hâkim,
Bir kavim zillet içinde nitekim
Mahmudum ise Tebliğ etti ve Rabbine kaçtı,

Tapan tapsın kendi ilahına,
Her kez eğilsin kendi tarafına,
Ölüm uzak değil beşer olan insana,
Her kez kendi sevdiğiyle mahşerde,
Haydiyin mizan kuruldu Hesaba.

Allah'ım bizler sadece sana eğildik,
Putperestlerden ve onlardan beriydik,
Sensin Âlemin efendisi sahibi Maliki,
Bizler tüm Tağutları ve taşları ret ettik,

Hüküm senindir! Le ilahe illallah dedik,
Seni her şeyden tenzih ve Mevlamız bildik,
Dost ve yardım eden olarak sadece seni seçtik,
Öyleyse Selam olsun Tevhit Ehline,
Kıyamımız rukumuz sadece Rabbimize,
Onlar ateşe girmişler,Başka ilahlar edinmişler bize Ne!