Uzaklara dalıyor o kara martı,
Titrek ellerim kadar temiz ve aktı,
Yaptığım en iyi iş yalnız olabilmek,
Sebebi;geleceğim elimden aktı.
Yine çektirdin bana yitirdim aklı,
Sen hiç küçük prens okudun mu?
Aynı küçük prens gibiydi yaşadıklarımız
Ben aşık olmamam gereken birine aşık olmuştum
Sense sevmemen gereken birini sevmeye çalışmıştın
Benim aşkım sana senin sevgin de bana zarar veriyordu
Beni bana sorsan,
Ben bile cevap veremem bazen,
Beni koruyan bu karanlık sondan,
Elimde olan kalemimdir şahsen.
Parmaklıklar ardından güneşe dokunmayı,
Yeter lan yeter,
Hayat ne bana çektirdiğin,
Ne yaptım bunu hak etmek için,
Daha yeni doğmuşken ne istedin benden,
Daha yeni hayata başlamışken ne istedin benden,
Biliyorum oğlum,
Zaman hızlı akıyor dimi? ve içinde boğuluyorsun.
Dert etme oğlum alışacaksın,
Ama hiç bir zaman geçmeyecek.
Ne oldu oğlum?
Ruhumu karanlık odalara kitledim.
Sırf yalnızlığa alışsın diye,tek başına.
Artık kimim bilmiyorum bile.
Ne yapılır hiçbir fikrim yok sarılırken bu kağıda.
Nefes alırken canım yanıyor artık.
Bi' göremedim şu hayrı,
Ayırt edemedim, gerçek ya da sanrı,
Dualarım kabuk olmuyor,
Belki de inanmıyor bana tanrı?
Elimde bir benliğim kaldı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!