Mahmut Dok'un Anısına Şiiri - Erol Solmaz

Daha yirmibirinde, ömrünün baharında
Kardeşim Mahmut yoksun, sen şimdi aramızda

Canımız Mahmud'umuz, bu diller ne söylesin?
Söylesinde bu diller söyle kimler dinlesin?

Herkesi öyle hüzün kapladı ki o gece,
Boğazlar düğüm düğüm, çıkmadı tek bir hece,

Yürekler ne şiddetle tattı büyük acıyı,
Göz yaşlarına boğdu, ana-baba, bacıyı.

Bu haberi duyanlar buna inanamadı
Öğrenince gerçeği kimse dayanamadı.

Kimsede ne bir mecal, nede takat kalmadı
Şu Küçük İstanbul'da ağlamayan kalmadı

Doğrusu kolay değil, bu büyük bir imtihan
Kardeşlerin ve baban, garip anan perişan

Taktir-i İlahi'ydi, seni alan Rabbimdi
İsyan vakti değildi, şimdi sabır vaktiydi.

Bahtına yazılmışsa bu yazı silinir mi?
Yarın sıra kimdedir, kim göçer bilinir mi?

Nice yaşlar döküldü gidince ardınsıra
Cenazende sevenler dizildi sıra sıra

Şu gençlerin halini bir gelipte görseydin
Seni seven bu gençler ne haldeydi bilseydin

Kimseye küs değildin, kimseye kırgın değil
Geride kalan kimse hiç sana dargın değil.

Mahmut! Şimdi kavuşmak mahşere kaldı artık
Bak yine hayaline, biz yine sana daldık!

Küçük İstanbul'da sen medarı iftihardın
Polisliğe tek aday, burada bir sen vardın

Bilgi yarışmaları hiç sensiz olurmuydu?
Futbol turnuvaları hiç mahzun kalırmıydı?

Şu gençlik odamıza sen neşe katıyordun
Bir zamanlar orada çay, kahve satıyordun

Kah gülüp, kah ağlardık, düşe kalka yaşardık
Bir proğram olsaydı biz nasılda coşardık

Duydum ki, nicelerin rüyasına girmişsin
Anladım ki, sen sevmiş, sen hemde sevilmişsin

Ruhuna ne Yasinler, Fatihalar okundu.
Bunlar dünya'da iken zaten sana yakındı

Kabrin Cennet bahçesi olsun mekanın Cennet
Rabbimden niyazımız, hem rahmet ve mağfiret

Bu devranın çarkları elbet dönüp duracak
Daha nice yiğitler elbet toprak olacak

Bu Hakk'ın nizamıdır, dine sarılmak gerek
Vallahi bu uğurda koşmak, yorulmak gerek

Gençler imanınızı muhafaza ediniz
Belki göçemezsiniz, Mahmut gibi tertemiz.

İnancımız odur ki, O kavuştu rahata
Şimdi Mahmut DOK için: Ruhuna el-Fatiha

Vefat Tarihi: 11 Ekim 2001