Biliyordum bir şeylerin olabileceğini.
Öfkenin küskünlük getirebileceğini.
Yine diyorum kendime.
Niye mutsuzum?
Sadece sen küs değilsin bana.
Farkındayım asıl yalan benim bu hayatta.
Gözümün önünden anılar geçerken.
Bir kenara atılmış, yara bere içindeyken.
Kollarımı açıp haykırırsam yerden veya gökten.
Yürüsem yollarda, ayağım batsa çamura.
Gökten yeryüzüne düşen suyu hissetsem, kaldırsam kafamı yağmura.
Yağmurun oluşturduğu su birikintilerine baksam.
Yaşım on dört on beş.
Dinle şimdi beni kardeş.
İçimde biraz pişmanlık.
Sevdiklerim hisseder bana dargınlık.
İstiyor idim biraz cana yakınlık.
Ne aşk, ne de sevgi imiş bana layık.
Gözlerden ırak yerlerde.
Seni izliyorum sevgili.
Hasret bir yere kadar.
Uzayıp giderse ölmeye ne kadar?
Havada dans eden yaprak dahi dokunsa bana.
Gözyaşları sel olur ve boğar beni yar.
Yeraltı şehirlerinde çürümüş bir yüzüm var.
Sensizlik nereye kadar?
Yalnızlık kime yarar?
Hasret bana her zaman zarar.
Yeraltı şehirlerinin çocukları var gözlerimde.
Kuş olmak ister insan.
Sevdiği son kimsesidir kalan.
Yeri geldiğinde.
Denizin dalgasıdır insan.
Ara vermek istediğinde günlüdür şahlanan.
Yeri geldiğinde.
Sanki bir tek ben.
Yeryüzü ile gökyüzündeyim.
Ne güçlü, ne yüce, ne mutluyum.
Gökyüzünün de ötesinde.
Seninleyim.
Sanırım bir tek ben.
Günler gelip geçiyor.
Sevdam her geçen gün artıyor.
Aşığım yeşil gözlerine.
Uzun boynuna.
Çizen ellerine.
Deliyim, divaneyim her vakit.
Geçip gidecek günlerim.
Ağlamalarımın yanında umutsuz sözlerim.
Bu acı da bitecek denir, ağlamak isterim.
Sen yanımdayken, ben ayık iken bile rüyada idim sevgilim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!