Dôstum âlem senün içün herkes sima vermese de
Yüreğe dokunan busen sözlerin ısıtır
Zira bana gerekmez mal mülk bana sen gerek
Dost gönül ateşindeki dumanın yeter bana
Gayrı düştükten sonra neyleyim gül şen’i
Gözlerinde nöbet tuttu yalnızlığım
Uyuşmuş yüreğimde kelimeler
Gizlenmiş korkularım cesaretim gecelerde
Dudaklarımı kurutan ab oldun
Gören Adam Sanır Yüzünün Façasından Akar nusubeti
Namusu Elindeki Sigarası Kadar Tüter
Petrol Karası Kadar İnsanlıktan Altığı
Masal Gibi Anlatır Halt Ettiği Günahları
Şeytanın Arkadaşı Onun Bunun Çocuğu
Erik Ağacın Yapraklarını Dökercesine
Sensizliği Döktüm Yüreğimden Rüzgâr Esintisiyle
Savurdum Dalgaların Hırçınca Vurmasına
Sensizliğin Yüreğe Dokunmasıyla
Gözlerim Senin Gözlerindeki Lalezara Bakar
Sesini İşiten Yaseminler Mecnun Gibi Gönüllerde Açar
Gözlerindeki Meltem Esintisi Gönül Sandalında Sürüklenir
Sahilde Nergislerle Sensizliğin Rüzgâr Uğultusuna Bakar
Bugün gözlerim ilk defa sensizliğe daldı
Dudağımdaki kelimeler sensizlikte ufaklara açıldı
Yanağımdaki buse sensizliğe tomurcuklandı
Bu gece rüyalarım sensizliğe bulandı
Halı ya motif işlerken kirkitle vurdun hayallerini
Gelenbe ye ipleri dolarken dolardın rüyalarını
Kendi kendine mırıldanırdın aşkı umutlarda arayışını
Taşın üstündeki demlediğin çayı yudumlarken yarınlar yaşardın
Kapının önüne ektiğin domatesleri sularken özlemlerini sulardın
Yalnızlığa her adım attığım kulaçta
Hayallerim sensizlikte çırpınıyor
Her çayı yudumlayışımda bağrımı yakıyor
Acı ile hayallerim feryada boğuluyor
Buram buram hasretin koktuğu
Taşlı tepede mangal keyfi
Bahçelerden koparılıp yenen elma kirazlar
Karayaka Aklıma düştü
Çocukların oyunları yaktığı samanlar
Sonbaharın Hüznüne Sevinç Dolduran Serçe Cıvıltısı
Bahçenin Ahengini Mutluğun Busesini Nergislerin Doldurması
Kulakları Döven Rüzgârın Uğultusu Matem Hüznünü Son Buldurması
Yirmi Dokuz Ekim De Atılan İmza İle Kanatlan Hayallerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!