'Muğla'dan ayrılırken'
Yılların üstüne çizgi çekerek,
Ardıma bakmadan ben gideceğim.
Kalsa da anılar bu küçük kentte,
Yarından korkmadan ben gideceğim.
Giderken götürdün gönül neyimi.
Bırakmadın bana hiç birşeyimi.
Dudaktaki tatlı gülümsememi,
Bırakta bari o bende kalsın.
Kınalı saçlarla kor dudakları,
Bana bir şarkı söyle
Ta uzaklardan gelsin arasın teni bulsun.
Kaf dağından masallar öyküler yüklü olsun.
Bana bir şarkı söyle
Gece Ay üşüsün de gökte Güneşim donsun.
Haydi, durma çal söyle, söyle de bizim olsun.
Gideceğim diyordun işte kapı açık bak.
Bu aşkın güllerini dermeden gidiyorsun.
Ne bir parça hatıra ne de anını bırak.
Veda buseni bana vermeden gidiyorsun.
Kan damlar bulutlardan gözyaşı niyetine,
Durgun akar bu yıl Tuna burada.
Haber almam,yarim rahat mı sılada?
Mügem ile Gökçem ile murada.
Bu ayda da eremedim ben gurbet.
Ekmek dedik,iş dedik çektin bizi kendine.
Senle yaşanan o tatlı düşleri,
Baharım yok oldu yaşar kışları,
Gözlerimden akan kanlı yaşları,
Silmesem damlıyor,silsem damlıyor.
Yaşarken öldürdün sen bu sevdayı.
Sırtımı yaslamıştım nice dost insanlara,
Gönlümde bahtsızlığım zındanlar gibi kara.
Bulanıktım dağlarda düze indim duruldum,
''Dostlarım'' dedim ama hep sırtımdan vuruldum.
Şimşekler oyuncaktı elimde bana gençken.
Bir kış gününde hayatım başlar,
Nice nice yıllar akıpta gitti.
Yolumun üstünde dikenler,taşlar,
Mutluluk uzağıma düşüpte gitti.
Aşk mı? Sevda mı? Neyime benim?
Güneş saçarken altınlarını,
Avuçla yeryüzüne,
Geceyi alan karanlık kaçar.
İlk ışıklar geceyi koynunda saklar.
Bir sıcaklık yayılır yeryüzüne,
Dünyayı kucaklar.
Çok cefa çektim ben
Sevdadan yana.
Az mı yanmışlığımız var?
Her biri paslı çivi gibi gönülde,
Söküp attım yeri kaldı geride.
Getirin bana dört hak kitabı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!