İyiki yaşamıyorum istanbulda
Ne olurdu halim sonra
Her sabah martı çığlıklarına karışan
Dalga sesleriyle uyanacaktım.
Koşar gibi yürüyen insanlar arasında
Kaybolurdum ben
Bastığın yerde izin kalmıyor
Suda yürüyor gibisin sanki
Öyle güzel dans ediyorsun ki alize
Herkes seni seyrediyor inan ki
Müziğin ritmini ruhuna taşıyor
Aşk yağmurlarında
Islandık seninle
Öyle bir ıslanma ki
Hani derler ya
İliklerimize kadar
Seninleyken hiç dinmeyen
Yine baharı gördü gönlüm
Yaz görmedi bir türlü
Dilim söyledi türküler
Saz çalmadı bir türlü
Tomurcuklar gördü gözüm
Hiç konuşmadan
Danışmadan sormadan
Kafanı hiç yormadan
Bir sevda masalı
Düşünmek lazım
Belki hiç görmeden
Gözüm kapıda
Kulağım seste
Şimdi gelirsin
Belki ararsın diye
Tanrım...!
Telefon çalıyor
Hadi söyle düşündüğünü
Nasıl olsa yapacaksın
Bir vidayı söker gibi
Yavaş, yavaş acıtma beni
Şimdi söyle
Ne söyleyeceksen
Bu kederli günümde
Derdime ortak gibisin kızım
Gözünden süzülen her damla yaş
İçime akan kan gibi kızım
Seni böyle görmek kahrediyor beni
Gittiğim yerde
Tutulmamış eller
Sarılmamış bedenler
Tomurcuk güller vardı
Çok özledim seni
Ben sana geldim
Sabırsızlıkla beklerdi toprak baharın gelmesini
Emaneti vardı doğanın onda
Saklaması gerekirdi kökü,gövdeyi, dalı
Çözülürdü yağan yağmurla gevşerdi tüm damarlar
Güç verirdi her damla köke
Oradan gövdeye ve uzanırdı dala
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!