Mahmut Buldu Şiirleri - Şair Mahmut Buldu

Gülü sevdim,
dikenli dediler.
Bir güzel sevdim,
caizmi dediler.
doğayı sevdim,
hayvan dediler.

Unutturmak,
Ve de
Unutmak içinse herşeyi,
Sevmelerin geçici.
Gerçeklerden uzaksa yüreğin
Telefona gitmiyorsa elin,

Volkanlar patlıyor içimde
Yürek uçarı sana sevgiye
Yaram yok ama canım acıyor
Söylenmeyen sevda yürek yakıyor.

Rakım dolu kadehimde

Hadi gel,
içelim bu akşam,
dağıtalım gamı kederi.
ama sen,
uykum var diyorsun.
daha akşamın dokuzu,

Bana,
sensiz geceyi sorma.
geceler zemheri,
geceler hayın,
geceler karabasan.
Sen olunca gülüm,

Bin kucak açsanda,ey deli gönül,
Sevgi dağarcığı çoğalmıyor bak.
Yüreğe pusu yapmış kuşkular,
Ardındaki gölgenden korkuyorsun bak.

İçimdeki fırtınayı dindirecek biri yokmu,

Bir dosttan selamını aldım,
Ara sıra anımsıyormu demişsin.
Bir an unutulduğun yok ki,
Zoraki
Sürgününün acısı yürekte.
Gidişin kıyamet günü,

Günün aydınlığında,
Geceden kalan
Hıncıma yazdım seni.
Haziran sıcağında,
Kıştan kalan,
Üşümelerime saydım seni.

Onurumsun varlığınla,
Yarınımsın yokluğunla
Gitsende gülüm
Bir hiç uğruna
Yansın bu yürek,
Senin tatmadığın,

Dar ağacını kurdular,
Üç ayağına isim vurdular,
Deniz,Yusuf,Hüseyin
Ve kısasa kısas,
İnadına astılar.
Biz onları yürğimize kazıdık,