Mahmut Buğrul Şiirleri - Şair Mahmut Buğrul

Bütün çareleri denesem bile,
Ben bu sorunları çözemiyorum.
İçimden geleni getirsem dile,
Yinede gönlüne sızamıyorum.

Olumsuz çıkıyor sesi sedası,

Kendi sevdam ile taşmış benim içerim;
Yoksa kerem sevdasını bir yudumda içerim.

20.03.2007
La Spezia

Umudum geleceği bir başka sezer,
Umudun sezgisini geçmişim bozar.
Neyi değiştirsem? Ne değişir ki?
Ebedim ezelimin sırtında gezer.

Mahmut Buğrul

Söyleme sızlatır, ismim dilini,
Uzatma yakarım, güzel elini.
Üç gün gibi geçen, ömür yolunu,
Bensizlikle donat, unutmam seni.

İçimdeki yangın, senin eserin,

Çekilir sandığım hasreti başka,
Başka biliyordum gurbeti başka.
Dili, dini ayrı, âdeti başka,
Sen yokluğa, göğsünü ger arkadaş.

Evimden ayrıldım iki ay oldu,

Gönül yine efkârlı, yine dertlenir,
Hep onu çağırır, ona seslenir.
Dertli gönül beni, yakar kavurur,
Dilden ebkem kesilir yar diye diye.

Tutulmuş bir kere gönül sevgiye,

Yine ''Yine'' diyerek başladım söze,
Sayfayı açar açmaz çarpacak göze,
''Yine'' ile başlayan her yeni dize,
Eskiye benzeyen yenileri anlatır.

Yine aynı duygular, sarar içimi,

Bakarsam...
Pür-dikkat bakarım
Bu, ayrıntıyı değil,
Zoru görmek içindir.
Hayatımın her deminde
Ben imkânsızı,

Sevdiğimi bilenler 'Unut' dediler,
Seni benim gözümle bir görmediler.
Benim gibi gönülden hiç sevmediler,
Gülmeyi unuttum da, seni malesef.

Unuttuğumu söyleyemem gülene kadar,

Hayat beni her günümde yense de,
Bahtım açılıp da bana dönse de,
Gidişe ne kadar başka dense de,
Ben bu memleketten göçüp giderim.

Gün oldu ağladım, gün oldu güldüm,