1-
Kimselere 'iyi yolculuklar'demiyorum.
Bir coğrafya sürgün yollarındayken,
iyiyi iliştiremiyorum, yolculukların yanına.
2-
O hep deniz olmak istedi.
Bense bir dağ.
Yenildik zamana.
Ohala deniz olmaya özenen bir göl
Bense dağ olmaya çalışan bir tepeyim,
Bahçeleriniz kalmadı.
Beton bloklarsınız yanyana.
Hergün biraz daha kuruyor teniniz,
Irmağına küsen denizler gibi çölleşeceksiniz.
Suskunsunuz,
Bu kentten atlılarda geçti
Sonra gıcırdayan demirler...
Hiç kimse dudağında bir beyazla;
Gelip de öpmedi, bu kentin iğdiş edilmiş tenini.
Bu kente ölüm hep enseden geldi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!