Uyanırdı her sabah erken.
Sigara ve kül tablasını arar
kontrol ederdi kumruların suyunu:
Ocaktaki bakır cezvede
orta şekerli kahve pişerken.
Balkonda başlardı güne.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta