Bu kadar vurmamalıydı duyduğum bir şarkı
Okumaya çalıştığım bir kitap
Hep yaşlıların ölüme yakın olduğunu sanarken canımdan oldum
Tam koşmaya başlayacakken ayaklarımdan oldum
Var mıydı ki mazereti yaşayamamanın
Beni bana bırakmamalıydın Bahadır
Artık bütün zirveler yerle yeksan
Artık her tükenişte sen varsın
Artık her yatakta sen yatıyorsun
Her çilek seni bana hatırlatacak
Sensizlik nedir bildirmedin bana
Sessizce gittin demedin güle güle
Oysa bu olabilirdi yaşayamamanın mazereti
Bu sayede atabilirdim kendimi derin dehlizlere
Sebebim olurdu her nara
Sensiz yürüdüğüm bu yolda ayaklarım kanıyor
Yarama merhem olmak mı istemedin yoksa
Dayanamıyorum artık
Göz yaşımda ararım seni
Gecenin geç saatlerinde
Bulamayacağımı bile bile
Belki kokun sinmiştir bir köşeye
Garantim yok seneye
2017 Temmuz
Kayıt Tarihi : 20.7.2024 23:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!